Klimaat van Hoop: wat een gaaf festival werd het!

De aftrap was in de Lokhorstkerk met een klimaatviering van Rozemarijn van ’t Einde: stil staan bij wat je zorgen baart in de wereld en de wonden aanraken met het beeld van Thomas en Jezus die gewond is ‘aan de wereld’. Een gebed vol van concrete, natuurlijke dankbaarheden; voor bubbels in het regenwater, merels in de hoogste boom, de geur van vers gemaaid gras, etc etc.

Daarna een stevige donderpreek van Mounir Samuel (‘ik ben geen activist totdat iedere boer op een trekker en controlerende grensburger een activist is’) met een noodplan à la de ‘ark van Noach’, een heerlijke vegan lunch, mooie liedjes en verhalen van singer-songwriter Bjeno Vlot.

Het programma vervolgde in De Bakkerij, waar 8 workshops klaarstonden met voor iedereen wat. In relatietherapie met de natuur met de ‘groene kliniek’ van theatergezelschap Gouden Haas met een heel scala aan klimaataandoeningen. Futuristische denkoefeningen over planeet en kerk met Adriaan Duiveman. Creatief aan de slag met het Zonnelied en Tina de Groot. Mediteren op de Burcht met Nikki Apeldoorn. Een gesprek met een activist uit Peru die strijdt tegen Glencore. (Schrijnend genoeg werd de andere activist op Schiphol vastgezet in onrechtmatig detentie- teken hier de petitie. Er waren inheemse klimaatrituelen over wederkerigheid met Chautuileo Tranamil, lezingen, een actietraining en blokkade in De Bakkerij van Christian Climate Action.

Vervolgens even uitpuffen met een potluck en borrel om als kers op de taart de documentaire The Promise over West-Papua te kijken, met nagesprek met Raki Ap. Waarin we haarfijn op de feiten werden gedrukt dat inheemse volken 80 procent van alle natuurgebieden van de wereld behoeden en hoe neokoloniaal natuurbeschermingsorganisaties, overheden en klimaatbeweging nog zijn. Je had erbij moeten zijn! 😉